Humanitas is een noodzakelijk essay, dat met beide literaire voeten stevig in ons tijdsgewricht staat. Nu de ene na de andere crisis ons om de oren slaat, lijkt het bijna onmogelijk het leven niet als een tragedie te zien en de mensheid als een gedoemde soort die ten onder gaat aan zichzelf.
Net daarom vindt Gescinska het nodig haar pen ter hand te nemen en met 'Humanitas' een antwoord op dat doemdenken te formuleren. De Pools-Belgische filosofe bepleit een nieuw humanisme en vangt haar essay niet toevallig aan met een dichtregel, als illustratie van dichtkunst als een uniek menselijk talent.
Hoe valt de onbevangen pracht van de natuur te rijmen met al het wereldse onheil dat slechts een muisklik of swipe van ons verwijderd is? Hoe moeten we ons met onze beperkte krachten tot het onbeperkte gebrek in de wereld verhouden? De weg vooruit is van onze handelingen en onze persoonlijkheid een geschenk voor de mensheid maken: humanitas.