Tekst achterflap

Het is het jaar 2275. Rheyn B-71 en Levya C-35 hebben hun studies afgerond en staan voor de volgende fase in hun levensplan: het Bezinningsjaar. Hoewel ze worden geacht serieus na te denken over de toekomst, beschouwen ze deze periode als een vakantie. Ze besluiten een illegaal uitstapje te maken naar het reservaat van de raadselachtige grauwers, een sterk op mensen lijkende apensoort.
Daar ontdekken ze dat grauwers in huizen wonen, kleding dragen en een eigen taal spreken. Ze hebben zelfs namen.
Als ze de grauwer Aag ontmoeten, is de verwarring compleet en stapelen de vragen zich op.
Zijn grauwers wel apen?
Is de homo sapiens echt uitgestorven, zoals hen is verteld?
En hoeveel leugens staan er eigenlijk in de Wet op de Waarheid?

Het verhaal van Rheyn, Levya en Aag geeft een beklemmend beeld van een toekomst waarin de mens het belangrijkste dreigt te verliezen wat hij bezit. Zijn menselijkheid.

Margaretha van Andel woonde, voor ze zich in Friesland vestigde, onder andere in China en Pakistan. Terug in Nederland werkte ze onder meer in een justitiële jeugdinrichting. Inmiddels is ze fulltime schrijfster. Bij Lemniscaat verscheen eerder haar young-adultroman Ik (ISBN 9789047706250)

www.margarethavanandel.nl

Fragment:
Zijn stem kwam nog een keer toen hij al uit zicht was.'Dat van die verdoving spijt me, G-1865. Het had niet mogen gebeuren. Ons protocol schrijft voor dat we onze proefdieren geen onnodige pijn mogen bezorgen.'
Met een schreeuw sprong ik overeind.'Ik ben geen proefdier! Ik ben geen aap! Ik heet Aag!'
Ik wachtte op zijn reactie, maar er was alleen nog geruis.

www.lemniscaat.nl

Beschrijving

Het is het jaar 2275. Rheyn B-71 en Levya C-35 hebben hun studies afgerond en staan voor de volgende fase in hun levensplan: het Bezinningsjaar. Hoewel ze worden geacht serieus na te denken over de toekomst, beschouwen ze deze periode als een vakantie. Ze besluiten een illegaal uitstapje te maken naar het reservaat van de raadselachtige grauwers, een sterk op mensen lijkende apensoort.
Daar ontdekken ze dat grauwers in huizen wonen, kleding dragen en een eigen taal spreken. Ze hebben zelfs namen.
Als ze de grauwer Aag ontmoeten, is de verwarring compleet en stapelen de vragen zich op.
Zijn grauwers wel apen?
Is de homo sapiens echt uitgestorven, zoals hen is verteld?
En hoeveel leugens staan er eigenlijk in de Wet op de Waarheid?

Het verhaal van Rheyn, Levya en Aag geeft een beklemmend beeld van een toekomst waarin de mens het belangrijkste dreigt te verliezen wat hij bezit. Zijn menselijkheid.

Margaretha van Andel woonde, voor ze zich in Friesland vestigde, onder andere in China en Pakistan. Terug in Nederland werkte ze onder meer in een justitiële jeugdinrichting. Inmiddels is ze fulltime schrijfster. Bij Lemniscaat verscheen eerder haar young-adultroman Ik (ISBN 9789047706250)

www.margarethavanandel.nl

Fragment:
Zijn stem kwam nog een keer toen hij al uit zicht was.'Dat van die verdoving spijt me, G-1865. Het had niet mogen gebeuren. Ons protocol schrijft voor dat we onze proefdieren geen onnodige pijn mogen bezorgen.'
Met een schreeuw sprong ik overeind.'Ik ben geen proefdier! Ik ben geen aap! Ik heet Aag!'
Ik wachtte op zijn reactie, maar er was alleen nog geruis.

www.lemniscaat.nl

Details