Net als Gerrit Komrij zelf is zijn immense oeuvre een vat vol tegenstrijdig- en veelzijdigheden. Zijn poëzie wordt – tegen de mode van de tijd in – gekenmerkt door de vaste vorm en hang naar ernst, gehuld in humor. Op het vlak van de kritiek en essayistiek was hij fel en scherp, maar zoals hij alles wat los en vast zat over de hekel haalde, zo liefdevol en gepassioneerd schreven er maar weinigen. En voor zijn dwarsheid was niemand veilig. Een weg banen door het werk van een schrijver die kon doen ontvlammen en blussen, kussen en klauwen, is er een langs vele pleisterplaatsen. De ultieme vergaarbak doet ze allemaal aan, zonder onderscheid: de gedichten en de verhalen, de verspreide stukken over literatuur, televisie en de maatschappij, en wat er dan nog overschiet. Eindelijk ‘gedundrukt door Van Oorschot’ worden alle kanten van Komrijs werk en persoon belicht en beschaduwd.