Tekst achterflap

Op 31 december 1974 wordt de poort gesloten van de laatste nog geopende steenkoolmijn in Zuid-Limburg, de Oranje-Nassau I in Heerlen. Vijftig jaar na dato kijkt 'De Limburger' met een uniek boek terug op een tijdperk dat bepalend was - en voor deel nog altijd is - voor het leven in de meest zuidelijke regio van ons land.

In 'D’r letste koempel' vertellen vijftien mijnwerkers en andere ooggetuigen hun persoonlijke en ronduit indrukwekkende verhalen. Hoe het was om honderden meters diep in het stof te sjravelen door de benauwende gangen, in de stof en de herrie van de afbouwhamers. Hoe dieper, hoe intenser de hitte. Nadat de laatste mijnwerkers hun penningen hadden ingeleverd, begon voor hen een nieuw leven.

'D’r letste koempel' belicht allerlei aspecten van het leven rond de mijnen. Met weemoed wordt er vaak op teruggekeken, ook al is het ondergronds afzien geweest. De laatste koempels komen nu aan het woord.

Beschrijving

Op 31 december 1974 wordt de poort gesloten van de laatste nog geopende steenkoolmijn in Zuid-Limburg, de Oranje-Nassau I in Heerlen. Vijftig jaar na dato kijkt 'De Limburger' met een uniek boek terug op een tijdperk dat bepalend was - en voor deel nog altijd is - voor het leven in de meest zuidelijke regio van ons land.

In 'D’r letste koempel' vertellen vijftien mijnwerkers en andere ooggetuigen hun persoonlijke en ronduit indrukwekkende verhalen. Hoe het was om honderden meters diep in het stof te sjravelen door de benauwende gangen, in de stof en de herrie van de afbouwhamers. Hoe dieper, hoe intenser de hitte. Nadat de laatste mijnwerkers hun penningen hadden ingeleverd, begon voor hen een nieuw leven.

'D’r letste koempel' belicht allerlei aspecten van het leven rond de mijnen. Met weemoed wordt er vaak op teruggekeken, ook al is het ondergronds afzien geweest. De laatste koempels komen nu aan het woord.

Details